ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

6/recent/ticker-posts

Οι ευθύνες της πρόνοιας και της κοινωνίας…στο δραματικό περιστατικό με το βρέφος

 Οι ευθύνες της πρόνοιας και της κοινωνίας…στο δραματικό περιστατικό με το βρέφος  

Καθώς όλοι εορτάζαμε την έλευση της νέας χρονιάς με πολλές ευχές
και δώρα, ένα μωράκι 11 μηνών έχασε την ζωή του στα παγωμένα νερά
του  ποταμού Αλιάκμονα στο ύψος της Βέροιας.
Η μητέρα του που το έφερε στη ζωή, φέρετε να έχει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα καθώς είχε νοσηλευτεί πάνω από δέκα φορές όπως αναφέρει το ρεπορτάζ φυσικά.
Στο άκουσμα και μόνο του περιστατικού  -μητέρα έριξε το αγγελούδι της στον ποταμό- καταλαβαίνει κάποιος ότι πρόκειται για άτομο με σοβαρά ψυχικά προβλήματα, καθώς και από την απαθή αντίδραση της όταν της ανακοινώθηκε  ότι το νεκρό βρέφος βρέθηκε, ενώ βρισκόταν στο περιπολικό, όπως αναφέρουν οι αστυνομικοί.

 

Πολλοί άνθρωποι φυσικά ανατρίχιασαν σε αυτήν την είδηση και αντέδρασαν
κατηγορώντας την < τρελή μάνα θέλει σκοτωμό > άλλοι είπαν <είναι για το ίδρυμα > ή <είσαι ανίκανη, μην κάνεις παιδιά > ευθύνεται άραγε η μητέρα; ....χμμμ
Τι θα μπορούσε να ισχύει στη πραγματικότητα από όλα αυτά και τι θα έπρεπε να γίνει για να μην φτάσουμε να θρηνήσουμε μια αθώα ψυχούλα αναρωτήθηκε κανείς;;


Επίσης ο αδερφό της, αναφέρει ότι είχε κόψει τα χάπια <φαινόταν
καλά > είπε, αλλά ευθύνες επιρρίπτονται και στην πρόνοια Αλεξάνδρειας
η οποία υπηρεσία είχε να επισκεφτεί τη μητέρα 4 ολοκλήρους μήνες ...
Και ας αναλύσουμε με λίγη σκέψη τι σημαίνει πρόνοια καθώς και κράτος
πρόνοιας. Η υπηρεσία πρόνοια λοιπόν είναι υπεύθυνη να επιμελείται να
φροντίζει και να βοηθάει  τους απόρους  μοιράζοντας αυτά τα λίγα
εφόδια που διαθέτει από το κράτος, τρόφιμα και φάρμακα αλλά και
ρουχισμό, αυτά για τους υγειές απόρους.
Τι γίνετε όμως με τους  ψυχικά ασθενείς που μπορεί να είναι και άποροι;;
Και πόσο  σοβαρότητα θα έπρεπε να υπάρχει όσο αφορά μια μητέρα με ψυχολογικά προβλήματα.


Από ότι φαίνεται δεν δόθηκε η πρέπουσα σοβαρότητα από την υπηρεσία
πρόνοιας διότι  δεν υπήρχε ούτε η ψυχολογική στήριξη αλλά ούτε καν έλεγχος
εάν λαμβάνει την φαρμακευτική της αγωγή και ως μητέρα θα έπρεπε φυσικά
να έχει τη δέουσα προσοχή από όλη την τοπική κοινωνία. Αντί αυτού η
σημερινή κοινωνία ξέρει  να αποποιείται τις ευθύνες της και εκ των
υστέρων  ξέρει καλά να ρίχνει λάσπη προβάλλοντας έτσι το επίπεδο της
που δεν ξεπερνάει το ύψος του.... υπογείου.

Υπάρχει λοιπόν το «βοήθεια στο σπίτι» αλλά μάλλον δε λειτουργεί από
ότι δείχνουν τα αποτελέσματα.

Σε ένα κράτος που τα πάντα γίνονται με κομματικά κριτήρια,
φταίει λοιπόν η πρόνοια ή το κράτος πρόνοιας που είναι μηδαμινό έως ανύπαρκτο.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι εδώ και καιρό η προϊσταμένη είχε ζητήσει
επιπλέον προσωπικό για την κάλυψη των αναγκών του οργανισμού
που υπολειτουργεί με την έννοια ότι τα λίγα άτομα μοιράζονται  τεράστιο όγκο
εργασίας, που αφορά γραφικές εργασίες, το μοίρασμα των τροφίμων και
την φροντίδα των ψυχικά ασθενών που δε χρήζουν μόνιμη νοσηλεία.
Και είναι πολλοί καθώς οι ψυχικές ασθένειες έχουν αυξηθεί και η
χρήση ψυχοφαρμάκων από το 2010, δηλ. από τότε που
η χώρα μας έγινε μνημονιακή για 99 χρόνια (και όχι ότι πιο παλαιά δεν ήταν).

Γι’ αυτό όταν πάμε σε μια δημόσια  υπηρεσία να έχουμε κατά νου πόσο
εγκλωβισμένοι είναι αυτοί οι άνθρωποι καθώς δεν μπορούν να φέρουν και
πολλές αντιρρήσεις για το καθεστώς που επικρατεί στις δημόσιες υπηρεσίες και μάλλον κάτι πρέπει να γίνει και γρήγορα ...
πηγη 
https://esykpddm.blogspot.com/

Χαρά Κραχάλα

 

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια


Εμφανιζόμενη ανάρτηση